اگر فرهنگی را به تازگی ساخته ایم، باید مثل یک نهال جوان مراقبش باشیم تا ریشه بگیرد و اگر فرهنگ سازمانی مطلوبی داریم، باید مثل یک درخت تناور مراقبش باشیم تا خشک نشود. این مراقبت باید دائمی و هوشیارانه باشد.
تخریب و تضعیف فرهنگ سازمانی که به سختی و با زحمت ساخته شده است، گاهی آن قدر خفیف و بی صدا انجام می شود که فقط وقتی متوجه آن می شویم که خیلی دیر شده است.
از نادر ابراهیمی نوشته کوتاهی هست که به بحث فوق ما بی ارتباط نیست:
” انسان آهسته آهسته عقب نشینی می کند
هیچ کس یکباره معتاد نمی شود
یکباره سقوط نمی کند
یکباره وا نمی دهد، یکباره خسته نمی شود، رنگ عوض نمی کند
تبدیل نمی شود و از دست نمی رود
زندگی آهسته از شکل می افتد و تکرار و خستگی، بسیار موذیانه و پاورچین رخنه می کند.
قدم اول را اگر به سوی حذف چیزهای خوب برداریم، شک نکن که قدمهای بعدی را شتابان برخواهیم داشت.”
برگرفته از کتاب “فرهنگ سازمانی”
نوشته: دکتر بهزاد ابوالعلایی
دیدگاهتان را بنویسید